utyskiwać

utyskiwać
{{stl_3}}utyskiwać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}utɨskivaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\utyskiwać na kogoś/coś {{/stl_22}}{{stl_14}}über jdn/etw klagen {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}jammern{{/stl_32}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • utyskiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, utyskiwaćkuję, utyskiwaćkuje {{/stl 8}}{{stl 7}} skarżyć się na coś, użalać się, zrzędzić, krytykować coś lub kogoś, wyrzekać na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utyskiwał na rząd. Utyskiwała na szefa. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • utyskiwać — ndk VIIIb, utyskiwaćkuję, utyskiwaćkujesz, utyskiwaćkuj, utyskiwaćiwał «uskarżać się, użalać się na coś, wyrzekać na coś» Utyskiwać na nadmiar obowiązków, zajęć. Utyskiwać na pogodę …   Słownik języka polskiego

  • gderać — ndk I, gderaćam, gderaćasz, gderaćają, gderaćaj, gderaćał, rzad. ndk IX, gderzę, gderzesz, gderz pot. «ustawicznie zwracać komuś uwagę, pouczać kogoś w sposób nudny, dokuczliwy, narzekać stale na coś; zrzędzić, utyskiwać» Stale gderała na dzieci …   Słownik języka polskiego

  • jojczyć — ndk VIb, jojczyćczę, jojczyćczysz, jojcz, jojczyćył pot. «biadolić, narzekać, utyskiwać, nudzić» …   Słownik języka polskiego

  • kwękać — ndk I, kwękaćam, kwękaćasz, kwękaćają, kwękaćaj, kwękaćał pot. «czuć się niezdrowym, niedomagać; narzekać, utyskiwać» Była całe życie słaba i kwękająca …   Słownik języka polskiego

  • labiedzić — ndk VIa, labiedzićdzę, labiedzićdzisz, labiedzićbiedź, labiedzićdził pot. «narzekać, utyskiwać, biadać» …   Słownik języka polskiego

  • narzekać — ndk I, narzekaćam, narzekaćasz, narzekaćają, narzekaćaj, narzekaćał «mówić o czymś z niezadowoleniem, wypowiadać skargi, żale; utyskiwać, skarżyć się, wyrzekać, biadać» Narzekać na niewygody. Narzekać na zły stan zdrowia. Narzekać na dzieci …   Słownik języka polskiego

  • piszczeć — ndk VIIb, piszczećczę, piszczećczysz, piszcz, piszczećczał, piszczećczeli pisnąć dk Va, piszczećnę, piśniesz, piśnij, piszczećnął, piszczećnęła, piszczećnęli, piszczećnąwszy 1. «wydawać ostry, cienki, przenikliwy głos, dźwięk; odzywać się… …   Słownik języka polskiego

  • płakać — ndk IX, płaczę, płaczesz, płacz, płakaćał 1. «wylewać, ronić łzy» Płakać cicho (po cichu), bezgłośnie, głośno. Płakać rozpaczliwie, żałośnie. Płakać jak dziecko. Płakać rzewnymi łzami. Płakać z bólu. Płakać z radości, ze szczęścia. Płakać z byle… …   Słownik języka polskiego

  • sarkać — ndk I, sarkaćam, sarkaćasz, sarkaćają, sarkaćaj, sarkaćał sarknąć dk Va, sarkaćnę, sarkaćniesz, sarkaćnij, sarkaćnął, sarkaćnęła, sarkaćnęli, sarkaćnąwszy 1. «wyrażać głośno niezadowolenie z czegoś; narzekać, utyskiwać» Sarkać na ciężką pracę, na …   Słownik języka polskiego

  • skwierczeć — ndk VIIb, skwierczećczy, skwierczećczał «o smażących się skwarkach, tłuszczu, mięsie itp.: wydawać charakterystyczny, trzeszczący odgłos» Skwierczą skwarki na patelni. Skwierczy przypiekające się w rondlu mięso. Skwierczał dopalający się knot.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”